|
|
|
|
|
Καποδίστριας - Αρχίζει να οργανώνεται η Εκπαίδευση Ξέρετε οι εκπαιδευτικοί δεν τον ήξεραν και οι νομικοί τον ήξεραν από αυτό του το σύγγραμμα. Ετοιμάζεται για τέσσερις τόμους αλλά φυσικά τα χρήματα δεν υπάρχουν. Ζητά τις συμβουλές του Κοραή κι ο Κοραής του λέει να εγγράψει συνδρομητάς, να μαζέψει τα χρήματα πρώτα κι όταν μαζέψει τότε να τυπώσει το βιβλίο αυτό που ασφαλώς θα ωφελήσει. Και μάλιστα πες τους ότι κι εγώ σου συνιστώ να το τυπώσεις. Μην πεις βέβαια ότι το διάβασα διότι ασφαλώς και συ όπως κι εγώ απεχθανόμεθα το ψεύδος. Αλλά ελπίζω ότι θα είναι το σύγγραμμά σου καλό. Μ' αυτές τις οδηγίες ο Κοκκώνης στέλνει σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης γράμματα και τους παρακαλεί να τον αντιπροσωπεύουν στην συλλογή των χρημάτων. Ένας μάλιστα από τους ανθρώπους που δέχονται να συλλέγουν τα χρήματα για το βιβλίο του εκ μέρους του είναι και ο Ουγγροβλαχίας Ιγνάτιος του οποίου το λείψανο μετεφέρθη προ χρόνου στην Μυτιλήνη από την Πίζα της Ιταλίας. Έτσι έβγαιναν τα βιβλία τότε διότι πού να είχαν οι άνθρωποι τα χρήματα να τα τυπώνουν! Βγαίνει ο πρώτος κι' ο δεύτερος τόμος. Ο τρίτος τόμος θα μας έλεγχε περί Παιδείας. Δυστυχώς ο τόμος αυτός δεν βγήκε. Ως χειρόγραφο σώθηκε, χάθηκε, κανείς δεν ξέρει ακόμη εάν σώζεται κάπου στην βιβλιοθήκη του Καθηγητού Παπούλια ο οποίος το είχε αναλάβει και που πέθανε κι εκείνος προ χρόνου. Με το βιβλίο του αυτό ο Κοκκώνης διδάσκει τους Έλληνες τα πολιτεύματα τα περασμένα των διαφόρων λαών και μάλιστα της Ελλάδος και τα χρέη που έχουν να οργανώσουν μια πολιτεία στην οποία καθένας θα είναι ελεύθερος να αναπτύξει τον εαυτό του μέχρι του σημείου που δεν θα προσκρούει στην ελευθερία των άλλων. Θα περιορίζει τα δικά του συμφέροντα εκεί που τα συμφέροντά του συγκρούονται με τα συμφέροντα της Πατρίδος. Εν των μεταξύ η οικογένεια του Παπά παθαίνει μια δυστυχία στην Πόλη. Δημεύεται η περιουσία της και ο Παπάς αυτοκτονεί. Η χήρα του, που βλέπει ότι τώρα δεν θα μπορέσει πια να τρέφει στο Παρίσι τα παιδιά της, στέλνει τα κοσμήματά της στο Παρίσι στον Κοκκώνη και του λέει: "Πληρώστε τα χρέη σας, όσα έχετε και ελάτε πίσω. Εγώ δεν θα μπορέσω πια να σπουδάσω τα παιδιά μου." Ο Κοκκώνης, ο εξαίρετος αυτός νέος, της γράφει: "¨εγώ σας χρωστώ μεγάλη ευγνωμοσύνη. Σας είμαι πολύ υποχρεωμένος για όσα χρόνια με είχατε στο σπίτι σας. Πάρτε τα κοσμήματά σας που εσάς θα σας χρειαστούν ασφαλώς πολύ περισσότερο από εμάς. Εγώ θα φροντίσω τα παιδιά σας εδώ πέρα". Και ο Κοκκώνης, σπουδάζοντας, συγγράφοντας, κάνει και μαθήματα και τρέφει τους μαθητές του και τρέφει και τον εαυτό του. Τον εαυτό του λιγότερο από τους μαθητές του μέχρι του σημείου να πάθει το στομάχι του και να τον ακούμε συχνά να παραπονιέται για την αρρώστια αυτή. Οι μαθητές του σπουδάζουν ο ένας δικηγόρος, ο άλλος γιατρός. Για το χατήρι τους έρχεται και στο Μομπελιέ. Από το Μομπελιέ μάλιστα αφιερώνει στον Κοραή μια ωραιότατη επιστολή στο σύγγραμμά του "περί πολιτειών" που είχε ήδη βγει. Το 1828 τυπώθηκε ο ένας τόμος και το 1829 ο άλλος. Εν τω μεταξύ στην Ελλάδα τα πράγματα προχωρούν. Ο Καποδίστριας διορίζεται κυβερνήτης, διάφορα σχολεία ιδρύονται εδώ κι εκεί. Ο Κοκκώνης παίρνει τους μαθητές του, έτοιμους πια επιστήμονες, τους πηγαίνει στην μητέρα τους στην Πόλη, και ετοιμάζεται να έρθει εδώ. Εκείνοι τον παρακαλούν να μείνει κοντά τους, τον ονομάζουν πατέρα τους, του φιλούν γονατιστοί τα χέρια. Εκείνος λέει: "Ελπίζω ότι ένα μέρος των υποχρεώσεών μου απέναντί σας το εξεπλήρωσα. Τώρα θα πάω να φροντίσω και για τον εαυτό μου". Να σκεφθήτε ότι όταν τα λέει αυτά είναι νέος άνθρωπος, ένας νέος ο ποίος θυσίασε τα νειάτα του ακριβώς γι αυτούς τους μαθητές επειδή κάποτε τον είχαν οικοδιδάσκαλο. Αυτό το λέω γιατί δεν δείχνει τις παιδαγωγικές του θεωρίες, δείχνει το ήθος του κι όπως ξέρουμε όλοι δεν αρκεί να ξέρεις κάτι πρέπει και να είσαι κάτι και δεν αρκεί να κάνεις κάτι, πρέπει να είσαι ευγενικός για να αξίζεις. Τέτοιος Κοκκώνης έρχεται κατόπιν στην Ελλάδα και συναντάται με τον Καποδίστρια στην Αίγινα ο οποίος τον στέλνει να επιθεωρήσει τα δημοτικά σχολεία στην Πελοπόννησο. Οι διάφορες Κοινότητες πληρώνοντας μόνες τους τα είχαν ιδρύσει. Τέσσερις μήνες χρειάστηκαν για αυτήν την επιθεώρηση. Όταν γύρισε κατόπιν, ο Καποδίστριας, που θέλει να οργανώσει βάσιμα την παιδεία του Έθνους, κάνει μια τριμελή επιτροπή, μέλος της ο Κοκκώνης, να μελετήσουν τις διάφορες ερμηνείες, τις διάφορες οδηγίες, της αλληλοδιδακτικής μεθόδου, να βρουν τις καλύτερες και να τις επιβάλουν επισήμως στην Ελλάδα. Ο Κοκκώνης κάνει μια θαυμάσια εμπεριστατωμένη εισήγηση και στο τέλος επειδή του Κλεόβουλου η θεωρία ήταν γραμμένη χειρόγραφη και πήγαινε αντίγραφο από δάσκαλο σε δάσκαλο και ήταν χαμένη, η Αγγλική δεν ήταν επίσης καλύτερα προσαρμοσμένη στην Ελλάδα, ο Κοκκώνης εγκρίνει την αλληλοδιδακτική μέθοδο που είχε μάθει στο Παρίσι και είναι φυσικό αυτό διότι αυτήν ήξερε πολύ καλύτερα και συνιστά να μεταφράσουν ελληνικά τον οδηγό της αλληλοδιδακτικής του Σαραζέν, ούτως ώστε να έχουν οι διδάσκαλοι κάτι να διαβάσουν και κάτι να μάθουν για να μορφωθούν. Συγχρόνως αυτός ο οδηγός να προσαρμοστεί εις τα ελληνικά πράγματα, εις την ελληνική γλώσσαν. Αναθέτουν την μετάφραση στον Κοκκώνη και την τελειώνει από τον Μάρτιο ως τον Αύγουστο και εισάγεται επίσημα η αλληλοδιδακτική μέθοδος.
|
